Od jakiegoś tygodnia, z ulicznych billboardów i ekranów telewizji miejskiej łypie na mnie co i rusz przerażające, zawinięte w bandaże monstrum. Jeśli idzie o film, który doczekał się w ten weekend premiery to cóż… Sofii Boutelli bardziej jednak do twarzy w mniej staromodnych kreacjach. A zresztą, Tom Cruise i tak poradzi sobie zapewne z jej demonicznym wcieleniem. Ale warto może przy tej okazji wspomnieć o niebagatelnej roli, jaką jedna z mumii odegrała w historii chrześcijaństwa.
Za sprawą takich filmów, jak ten ostatni Kurtzmana i ogólnej popkulturowej otoczki, mumie kojarzą się nam z pochówkami najwyższych egipskich dostojników – faraonów, książąt, kapłanów. Przeciętny Egipcjanin nie miał jednak co liczyć na pochówek w piramidzie ze złotą maską na twarzy. Dla jej okrycia pozostawał więc papirus. Dodajmy, że bardzo często był to papirus… z recyklingu.
Zapiski z takich papirusów to dla archeologów prawdziwa kopalnia wiedzy na temat realiów życia cywilizacji zamieszkujących południowowschodnie wybrzeże Morza Śródziemnego. Treść takich zapisków bywa bardzo różna – od prywatnych listów przez urzędowe dokumenty po odpisy dzieł Homera.
Prawdziwie rewelacyjna wiadomość przyszła jednak w styczniu 2015 r. Zespół badaczy z Acadia Divinity College w Wolfville w kanadyjskiej Nowej Szkocji ogłosił wówczas odkrycie w jednej z masek najstarszej znanej dziś pisemnej kopii fragmentu Ewangelii, św. Marka konkretnie. Porównując ją z innymi stanowiącymi część tej samej maski papirusami ustalono wiek graniczny kopii na 90 r. n. e. Oznacza to, że dokument powstał najprawdopodobniej jeszcze za życia ostatniego z apostołów, długowiecznego św. Jana Ewangelisty. Cóż, patrząc na rangę znaleziska, może ów anonimowy Egipcjanin wybaczyłby nam dzisiaj tę ingerencję w swoje miejsce pochówku. 😉
Czytaj także:
Nowe odkrycie archeologów pomoże odtworzyć, jak żyli pierwsi chrześcijanie