Z raportu CFCEE (Commission fédérale de contrôle et d’évaluation de l’euthanasie) wynika, że w latach 2016-2017 w Belgii doszło w sumie do 4337 przypadków eutanazji, wśród nich znalazły się trzy osoby, które nie ukończyły 18. roku życia. Byli to 9 -, 11 – i 17-latek. Każdy z nich cierpiał z powodu ciężkich chorób. 9-latek miał guza mózgu, 11-latek mukowiscydozę, a 17-latek zanik mięśni (dystrofię mięśniową).
Samodzielna decyzja
O swojej śmierci zdecydowali sami, a decyzja ta została zaakceptowana przez rodziców.
W Belgii eutanazję zalegalizowano w 2002 roku, a od 2014 roku mogą być jej poddani również niepełnoletni, którzy „cierpią bardziej, niż są w stanie to znieść”.
Jak czytamy na gazeta.pl, dotychczas na całym świecie nie odnotowano przypadku eutanazji, który dotyczyłby osoby poniżej 12. roku życia.
Dzieci otrzymały zastrzyki, ale zanim do tego doszło, musiały przejść przez szereg procedur. Czynności miały pomóc w ocenie, czy dzieci są świadome swojej decyzji i czy są psychicznie na nią gotowe.
Prawo w Belgii wymaga również zgody rodziców. Dodatkowo także i dzieci musiały wyrazić wolę w formie pisemnej.
W Belgii ostateczna decyzja należy jednak do lekarzy. Jak cytuje gazeta.pl, to właśnie oni decydują, czy pacjent rzeczywiście jest „w beznadziejnej z punktu widzenia medycyny sytuacji i trwa w nieustającym, nieznośnym cierpieniu, któremu nie można ulżyć i które i tak doprowadzi do śmierci w krótkim czasie”.
Czytaj także:
Maszyna do eutanazji. Ułóż się wygodnie i naciśnij guzik
Belgia podzielona w sprawie eutanazji
W Belgii przepisy zezwalające na eutanazję niepełnoletnich obowiązują od czterech lat. Obywatele tego kraju wciąż są jednak podzieleni i mają odmiennie podejście co do słuszności takich przepisów.
Biskupi belgijscy są zdania, że zgoda na eutanazję niepełnoletnich to „krok za daleko”, pediatrzy z kolei uważają, że współczesna medycyna pozwala na „dokładną kontrolę bólu czy niepokoju”, który wiąże się z nadchodzącą śmiercią.
Cytowany przez gazeta.pl prof. Stefaan Van Gool, specjalista od nowotworów dzieci, podkreśla, że wciąż brakuje obiektywnego narzędzia, które pomogłoby stwierdzić, że „dane dziecko ma pełną zdolność i kompetencje, by udzielić całkowicie świadomej zgody na swoją śmierć”.
Z kolei Wim Distelmans, szef CFCEE opowiada się po stronie zwolenników eutanazji:
Na szczęście dzieci, które spełniają wszystkie kryteria, jest bardzo niewiele. Ale to nie oznacza, że powinniśmy im odmawiać prawa do odejścia z godnością.
Luc Proot, jeden z członków komisji CFCEE powiedział:
Widziałem ich psychiczne i fizyczne cierpienie o skali tak przytłaczającej, że uważam, iż postąpiliśmy słusznie [zezwalając na eutanazję trojga dzieci – red.].
Dziennik „The Telegraph” przypomniał przypadek neurologa Ludo Vanopdenboscha, który w zeszłym roku zrezygnował z członkostwa w CFCEE po tym, jak jedna z chorych na demencję pacjentek została poddana eutanazji bez wyraźnej zgody, a lekarz, który jej dokonał nie poniósł żadnych konsekwencji.
Ta historia przyczyniła się do tego, że 360 belgijskich lekarzy, naukowców i wykładowców akademickich podpisało petycję wzywającą do wprowadzenia większej kontroli eutanazji osób z chorobami psychicznymi.
Eutanazja w Polsce
W Polsce eutanazja i samobójstwo wspomagane traktowane są jako przestępstwo. Pierwszy paragraf art. 150 Kodeksu Karnego mówi:
Kto zabija człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia dla niego, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Drugi paragraf uzupełniony jest jednak:
(…) w wyjątkowych wypadkach sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.
Czytaj także:
Portugalia zdecydowała w sprawie legalizacji eutanazji. „Jedna z najważniejszych debat”
Czytaj także:
Uporczywa terapia, eutanazja, godna śmierć. Co trzeba wiedzieć w sprawie Charliego Garda?
Źródło: gazeta.pl