Powód pierwszy – wisienka na torcie
Jeśli tort, to z wisienką. Jeśli wchodzić na wysoką górę to dla widoków na szczycie. W każdym działaniu jest jakiś punkt kulminacyjny. Coś do czego dążymy. O czym łatwo możemy powiedzieć, że jeszcze jest przed nami, albo już za nami. A gdyby tak całe życie było niekończącą się sekwencją punktów kulminacyjnych? Gdyby każdy posiłek był miską wisienek zdjętych z tortu?
Niektórzy próbują tak żyć. Szukając nowych miejsc, potraw, filmów, informacji… Nowość jest atrakcyjna, bo mózgowi daje nagrodę w postaci zastrzyku dopaminy. Wiedzą o tym twórcy wirtualnego świata, których dziełem są niekończące się internetowe powiadomienia, o “atrakcyjnych nowościach”.
Niestety żywienie się wyłącznie wisienkami z tortu do niczego dobrego nie prowadzi. A widoki na szczycie wyglądają najpiękniej, gdy poprzedza je trud podejścia. Zaskakująco wspaniałe chwile nie mają sensu, bez niezaskakująco zwyczajnej monotonni codzienności. Tym bardziej, że codzienność jest jak geoda agatowa.
Powód drugi – geoda agatowa
Geoda to bryła masy skalnej. Z zewnątrz nic nadzwyczajnego. Większość ludzi nie zatrzymałaby na niej wzroku. Szara, monotonna, przewidywalna. Tylko wprawne i uważne oko dostrzeże jej niezwykłość. A w środku mogą kryć się zaskakującej urody minerały, takie jak agat.
Co lepsze, ciągłe przeżywanie ekscytacji, czy ciągła ekscytacja przeżywaniem? A może ani jedno, ani drugie? Otwierając geodę agatową można się nią zachwycić i chcieć znaleźć kolejną. Można spróbować trwać w nieustannym zachwycie. Można wreszcie zachwycić się i być wdzięcznym za to, co się ma. Ekscytacja jest dobra na chwilę. Na długi dystans lepsza jest wdzięczność.
Przewidywalny rytm roku, miesiąca i dnia jest jak geoda agatowa. W szarej masie skały krystalizuje się coś niezwykłego. Naszą rzeczą jest umieć to odkryć i docenić. Jak? Może z pomocą rodzynek?
Powód trzeci – smak rodzynek
Jak smakują rodzynki? Umiesz to opisać? Potrafisz powiedzieć o nich coś więcej niż to, że są słodkie? Jakie są zanim się je rozgryzie, a jakie, gdy się to zrobi? Jakie są w dotyku i co stanie się, gdy dłużej potrzymasz je w palcach? Nie szukaj w głowie odpowiedzi na te pytania. Weź rodzynkę, daj sobie chwilę spokoju i sprawdź.
Ćwiczenie z rodzynką może wydać się dziwne. Bo dla wielu dziwne jest uważne przeżywanie codzienności. Czy umiesz poczuć zmieniający się ciężar szklanki, gdy wypijasz z niej wodę? Jak odbierasz chłód, który rozlewa się po ciele, gdy woda spływa do przełyku? Możesz picie wody traktować, jak tankowanie organizmu, na drodze po “coś więcej”. Możesz też odkryć “coś więcej” w piciu wody ze szklanki.
Od zwyczajnej codzienności nie da się uciec. Można jednak wybrać, jak ją przeżywać. Z pewnością zyskuje ona na jakości, gdy zwykłe rzeczy wykonujesz w sposób uważny, czyli skoncentrowany na tym, co robisz tu i teraz. Możliwe, że to potrafisz, nawet o tym nie wiedząc.
Powód czwarty – zawsze na plusie
Nowy rok może być przerażający. Wszystko zaczyna się od początku, od zera. Czy na pewno? Nie, nie zaczynasz od zera! Nawet jeśli to już piąty nowy rok, w którym podejmujesz próbę, żeby coś zmienić. Przecież masz doświadczenie lat poprzednich. Trochę już wiesz o tym, co działa, a co nie i dlaczego.
Jeden jest tylko początek. Nie da się wiele razy zaczynać od zera. Jeśli życie jest sinusoidą (ciągłym wznoszeniem się i opadaniem, by znów się wznieść), to każdy kolejny start zaczynamy wyżej. Zawsze jesteś na plusie, stojąc na barkach dnia poprzedniego. Możliwe, że od wczoraj umiesz coś ważnego, co przyda się dziś.
W nowym roku w życiu większości z nas nie zajdą żadne spektakularne zmiany – nawet w obliczu zmian wywołanych pandemią. Wiele będzie w nim przewidywalnej identyczność, a nawet monotonnej szarości. Próbę dobrego jej przeżycia nie zaczynasz jednak od zera. Lata doświadczeń to twój atut. Jesteś zawsze na plusie. Czy chcesz to wykorzystać?
Czytaj także:
Tort przypominający cebulę, but albo ciebie? Jej wypieki to prawdziwe dzieła sztuki!
Czytaj także:
Jeśli nie miłość, to może koleżeństwo?