Wzniesione w podzięce za boską interwencję podczas epidemii. Wotywne kościoły Wenecji [zdjęcia]

Wenecja jest znana na całym świecie z powodu niezwykłej atmosfery. Kanały, romantyczne przejażdżki gondolą i festiwale. W mieście jest też około dwustu(!) kościołów. Świątynie przyciągają turystów i pielgrzymów architekturą i dziełami sztuki, w tym niezliczonymi arcydziełami renesansu.

W tych świątyniach zawiera się ważne przesłanie dla nas dzisiaj. W Wenecji jest pięć kościołów wotywnych lub inaczej – „kościołów zarazy”. Wzniesiono je, by chroniły przed straszliwą chorobą, ale i w podziękowaniu za uwolnienie od niej.

W tym artykule odwiedzamy dwa z pięciu wotywnych kościołów w Wenecji.

To jeden z najbardziej znanych kościołów Wenecji. Znajduje się na wyspie Giudecca. W latach 1575-1577 Wenecję spustoszyła epidemia dżumy. Choroba zabiła prawie 50 tys. ludzi – około 30 proc. populacji miasta. Gdy modlitwy, prośby i procesje nie zdołały powstrzymać rozprzestrzeniania się plagi, przywódcy Wenecji obiecali zbudować kościół.

Świątynia została celowo usytuowana na wyspie Giudecca, blisko brzegu, tak by była widoczna z historycznego centrum miasta. Jak sama nazwa wskazuje, Wenecjanie szukali odkupienia grzechów, prosząc o boską interwencję w stłumieniu choroby.

Rzeczywiście, po wmurowaniu kamienia węgielnego w 1577 r. przez patriarchę, zaraza zaczęła powoli ustępować. Zniknęła rok później, a kościół został ukończony i poświęcony w 1592 r. Świątynia zbudowana według projektu Andrei Palladio jest architektonicznym arcydziełem renesansu.

Według tradycji, co roku w trzecią sobotę lipca, na znak podziękowania buduje się prowizoryczny most wotywny. Wenecjanie przemierzają go, by dostać się do świątyni. Proszą o zdrowie. Odbywa się też pokaz sztucznych ogni. To jedno z najpopularniejszych obchodów w Wenecji.

Galeria zdjęć

Bliżej placu św. Marka, po przeciwnej stronie Canale Grande, znajduje się kolejny ważny punkt orientacyjny na mapie miasta: Bazylika Santa Maria della Salute. Jej położenie i rozmiar sprawiają, że jest widoczna z wielu punktów. To jeden z najczęściej fotografowanych kościołów w mieście! Jednak niewielu turystów zna historię świątyni.

Na początku XVII w. do północnych Włoch zawitała kolejna niszczycielska epidemia dżumy. Zachorowało 80 tys. obywateli samej Wenecji, i 600 tys. Włochów. Wśród zmarłych znajdował się doża i patriarcha Wenecji.

W październiku 1630 r. senat zwrócił się do Matki Boskiej o pomoc w pokonaniu zarazy. Wenecjanie zadeklarowali, że jeśli zaraza ustąpi, zbudują kościół wotywny ku czci Matki Bożej. Wybór padł na ziemię w pobliżu Dorsoduro, nad Canale Grande. Zaraz po rozpoczęciu prac choroba zaczęła ustępować. Miasto zostało uratowane.

Tak jak lipcowe święto Odkupiciela, tak 21 listopada jest ważnym dniem dla wenecjan. W Święto Madonny della Salute turyści i pielgrzymi biorą udział w wielkiej procesji. Spacerują po specjalnie skonstruowanym moście pontonowym z placu św. Marka, przez Canal Grande, do kościoła La Salute, aby podziękować Matce Bożej za pomoc w uwolnieniu od zarazy.