Zgodnie z doktryną katolicką, szczepienie jest kwestią sumienia. Dlaczego więc hierarchowie Kościoła dopominają się o równy dostęp do preparatów?
Dlaczego Kościołowi zależy na równym dostępie do szczepionek?
Odpowiedzi na to pytanie szukać należy w nauczaniu społecznym Kościoła katolickiego. Wielu ludzi dobrej woli wyznaje następujące zasady:
- godność osoby ludzkiej,
- poszanowanie dobra wspólnego,
- solidarność,
- pomocniczość,
- opcja preferencyjna wobec osób ubogich.
Odnosząc się do powyższych zasad nauczania społecznego Kościoła, Katolickie Stowarzyszenie Zdrowia USA (Catholic Health Association of the United States) przyjęło następujące wytyczne w celu wyeliminowania przeszkód na drodze równej i sprawiedliwej dystrybucji szczepionek.
- Szczepionki muszą mieć udowodnioną skuteczność i muszą przejść badania w warunkach etycznych.
Naczelną regułą jest tu tradycyjna zasada primum non nocere, a więc „po pierwsze: nie szkodzić”. Szczepionki będą cieszyły się szerokim poparciem społecznym, gdy będą bezpieczne. Dodatkowo, ciężar testowania powinien być ponoszony przez wszystkich, a nie tylko przez niektórych, np. osoby ubogie lub żyjące w krajach rozwijających się. - Szczepionki muszą mieć naukowo udowodnioną skuteczność.
Rządy i międzynarodowi decydenci powinni kierować się dowodami naukowymi, a nie spieszyć się z przyjmowaniem szczepionek ze względów politycznych lub ekonomicznych. Utrzymanie poparcia społecznego i zaufania do skuteczności szczepionek ma kluczowe znaczenie dla przeciwdziałania epidemii COVID-19 i innym kryzysom zdrowia publicznego. - Praca nad szczepionkami winna odbywać się z poszanowaniem godności ludzkiej.
Proces opracowywania szczepionek powinien respektować godność ludzką wszystkich osób i chronić świętość ludzkiego życia na wszystkich etapach. Rozmyślne niszczenie niewinnego życia ludzkiego w celu ochrony innych jest etycznie niewłaściwe. - Szczepionki muszą być dystrybuowane sprawiedliwie, w pierwszym rzędzie winny być zapewnione osobom najbardziej narażonym na zakażenie.
Kiedy już zapewni się bezpieczne preparaty, ich dystrybucja powinna w pierwszym rzędzie uwzględniać osoby najbardziej narażone na zakażenie wirusem COVID-19. Grupy docelowe mogą różnić się od siebie w zależności od miejsca.
Dobro wspólne
Wiemy, że w wielu obszarach największe obciążenia ponoszą osoby starsze, mniejszości rasowe i etniczne. Urzędnicy państwowi i lokalni, we współpracy z pracownikami ochrony zdrowia i liderami społeczności powinni określić, które populacje są najbardziej zagrożone na obszarach ich działania i powinni działać w celu ich ochrony.
Dobro wspólne wymaga utrzymania podstawowych usług dla dobrobytu społeczności. Dlatego też może zaistnieć konieczność priorytetowego traktowania pracowników pierwszej linii opieki zdrowotnej i podstawowych usług, tak, aby ochrona zdrowia była w stanie kontynuować pracę w środku pandemii.
- Wysiłki na rzecz stworzenia i dystrybucji skutecznych szczepionek winny uwzględniać zasadę solidarności.
Globalna pandemia wymaga współpracy międzynarodowej, aby móc osiągnąć wspólny cel. Poprzez wzmocnienie i wsparcie istniejących organizacji międzynarodowych oraz ram dla zbiorowych zakupów i dystrybucji, możemy pomóc zapewnić wszystkim ludziom dostęp do szczepionki, minimalizując jednocześnie globalną i krajową konkurencję, która jest przyczyną wzrostu cen leków przy ich ograniczonych dostawach. - W zgodzie z zasadą pomocniczości, w dystrybucję skutecznych szczepionek winna być zaangażowana społeczność lokalna.
Jednostki samorządowe, świadczeniodawcy opieki zdrowotnej, organizacje non-profit, przywódcy religijni i społeczni muszą współpracować w celu budowania zaufania i zapewnienia sprawiedliwej dystrybucji szczepionek. Takie partnerstwo ma kluczowe znaczenie dla zaspokojenia lokalnych potrzeb, budowania świadomości szczepionkowej oraz ochrony osób i społeczności, które często są zaniedbywane lub zapomniane.
