Osmogeneza, czyli czym pachnieli święci? Dowiedz się, których świętych dotyczył ten cud!

Pojęcie „osmogeneza” oznacza zjawisko polegające na pozazmysłowej percepcji zapachów. Mogą to być zarówno zapachy przyjemne, np. kwiatów, jak i nieprzyjemne, np. siarki.

Chrześcijanie używają zwykle terminu „zapach świętości”. Zjawisko to, uznawane za cudowne, dotyczyło wielu świętych, począwszy od czasów pierwszych chrześcijan. Jednym z nich był św. Polikarp ze Smyrny. Według opisu jego męczeństwa, kiedy święty płonął na stosie, wokół unosiła się przyjemna woń, a nie swąd spalonego ciała.

Zapach świętości postrzegany jest zazwyczaj jako słodki i intensywny. Miewa też bardzo różne cechy. Niekiedy dotyczy żywych, innym razem umarłych. Czasem trwa zaledwie chwilę, a czasem utrzymuje się latami.

Różne są też jego źródła. Zapach może emanować z ciał żywych ludzi, z relikwii, grobów świętych lub miejsc ich kultu. W przypadku o. Pio zapach był wyczuwalny również w miejscach jego bilokacji.

Kliknij w galerię zdjęć, by poznać przypadki osmogenezy u niektórych świętych:

Galeria zdjęć

Czytaj także:W tych domach wychowali się święci. Tu rodziła się świętość

Czytaj także:Święci, których prawdopodobnie nie znasz. Kiedy wzywać ich wsparcia?

Czytaj także:8 miejsc, w których święci, aniołowie i diabły mieli pozostawić swe odciski… [galeria]