Wakacje stawiają przed nami możliwość intensywniejszego kontaktu z przyrodą i mnóstwo okazji, by wraz z dziećmi odkryć na nowo świat biblijnych przypowieści. Oto jak możemy przybliżyć je naszym pociechom:
- Poobserwujmy ptaki, pochylmy się z uwagą nad pięknem kwiatów. Przeczytajmy następnie po raz kolejny przypowieść, która uczy nas zaufania na podobieństwo ptaków i lilii polnych (Mt 6, 26-30).
- Na zakończenie spaceru po winnicy zatrzymajmy się nad porównaniem, w którym to Jezus jest krzewem winnym, a my latoroślami (J 15, 1-8).
- Widok łanów zboża przywodzi na myśl kilka przypowieści, które wykorzystują ten obraz. Zacznijmy od przypowieści o siewcy (Mt 13, 3-23, Mk 4, 3-20, Łk 8, 4-15). Jezus uczy nas słuchać Słowa Bożego, zachowywać je i wydawać owoc. Obserwując ziarno wrzucone w ziemię, które niejako samo wzrasta (Mk 4, 26-29), przekonujemy się, że Królestwo Boże nie nastanie przy użyciu siły i nie rozwinie się na skutek naszych wysiłków, ale zwyczajnie będzie spokojnie kiełkować, łagodnie rosnąć w siłę za sprawą łaski Boga, ponieważ dusze są dla Królestwa, a Królestwo dla dusz. Dobre nasienie i chwast natomiast (Mt 13, 24-43) pokazują diabła zasiewającego zło w świecie i Pana, który aż do końca pozwala człowiekowi się nawrócić, wybrać dobro. Ziarno pszenicy, które obumiera (J 12,24) uczy nas umierać, aby żyć, tracić swe życie, by je zyskać. Patrząc na suszące się na słońcu snopy siana, przypomnijmy sobie słowa Jezusa o drzazdze i belce (Mt 7, 1-5, Łk 6, 37-42): „Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata”.
- Popołudnie spędzone na zbieraniu owoców jest dobrym wstępem do rozważania przypowieści o drzewie, które ma być sądzone po owocach (Mt 7, 16-20, Łk 6, 43-49) oraz o nieurodzajnym drzewie figowym (Łk 13, 6-9).
- Spotkanie ze stadem owiec warto wykorzystać na rozmyślanie o przypowieści o zagubionej i odnalezionej owcy (Mt 18, 15-42, Łk 15, 3-7) oraz o Dobrym Pasterzu (J 10, 11-16).
- Napotkane w trakcie spaceru źródła czy fontanny z orzeźwiającą wodą kierują nasze myśli do rozmowy Jezusa z Samarytanką, w której obiecuje On, że da nam wody żywej (J 4, 10-15).
- Warzywa rosnące w ogrodzie czy na polu przywołują przypowieść o ziarnku gorczycy (Mt 13, 31-58, Mk 4, 30-32, Łk 13, 18-35), które zaprasza do rozważań o Królestwie. Tak w Kościele, jak i w każdym z nas jest ono z początku bardzo małe, aby następnie wyrosnąć ponad wszystko inne wbrew oczekiwaniom. Wyjaśnijmy dzieciom, że ziarnko gorczycy jest naprawdę maleńkie i że z tego małego ziarna po zasadzeniu wyrasta drzewo tak duże, że ptaki mogą znaleźć schronienie w jego gałęziach.
Christine Ponsard
Czytaj także:
Głośne czytanie dzieciom – jakie ma korzyści?
Czytaj także:
Dzieci i niewierzący dziadkowie. Jakich zasad przestrzegać?